دستاوردهای سفرهای خارجی رئیسی و غفلت 8 ساله روحانی از همسایگان
مبسوط | سیاست تمرکز بر کشورهای همسایه ایران برای توسعه ظرفیتهای تجاری و بازرگانی، سیاستی است که دولت سیزدهم از ابتدا در دستور کار قرار داد که به باور بسیاری از کارشناسان ظرفیت عظیمی در راستای خنثیسازی تحریمها نیز هست.
به گزارش پایگاه شناختی مبسوط،دولت سیزدهم از ابتدای آغاز به کار خود تا کنون چند سفر خارجی یا با دعوت روسای کشورها و برای امضای تفاهم نامههای همکاری دوجانبه و یا به منظور شرکت در اجلاسیهها داشته است. سیاست تمرکز بر کشورهای همسایه ایران برای توسعه ظرفیت های تجاری و بازرگانی سیاستی است که دولت سیزدهم از ابتدا در دستور کار خود قرار داده که به باور بسیاری از کارشناسان ظرفیت عظیمی در راستای خنثیسازی تحریمها نیز هست.
* نگاه به غرب، قهر با همسایگان
حسن روحانی رئیس جمهور سابق هم از مرداد ۱۳۹۲ که دولت را از محمود احمدی نژاد تحویل گرفت سفرهایی به خارج از کشور را در کارنامه 8 ساله خود داشت که بخش بزرگی از آنها در قالب شرکت در اجلاسیهها و گردهماییهای بینالمللی بود و به همین دلیل عموما منجر به انعقاد قراردادهای دوجانبه با کشورها و به ویژه کشورهای همسایه نشد.
اما نگاه روحانی و دولتمردان سابق به غرب موجب شد در حوزه های مختلف به خصوص حوزه اقتصادی بهره چشمگیری از همسایگان به کشور نرسد. بخشی از این دیدارها هم صرفا در جهت حل گره های پیش روی رسیدن به توافق برجام، و همچنین پس از امضای برجام به منظور تلاش برای به دست آوردن میوههای حاصله از برجام بود.
بر همین اساس رویکرد غربگرایانه روحانی و دولت قبل به غرب هم البته باعث نشد که براساس وعده هایی که داده شده بود، اقتصاد کشور شاهد رونق باشد. حتی این موضوع موجب شد کشور از همسایگان هم غافل شود و همین مشکلاتی برای اقتصاد ایجاد کرد.
توسعه مناسبات با همسایگان که در افق ۱۴۰۴ به آن پرداخته شده، از مواردی است که دولت موظف به حرکت به سمت ان است ولی دولتهای یازدهم و دوازدهم در جهت آن هیچ حرکتی نکردند.
راهبردی کردن روابط با ترکیه، آذربایجان، ارمنستان، پاکستان، افغانستان، ترکمنستان، عراق و کشورهای عرب جنوب ایران از اقداماتی است که باید در سالهای گذشته آغاز و اکنون به نقاط مثبتی میرسید ولی واقعیت این است که در جهت اجرایی کردن توسعه روابط با کشورهای منطقه در هشت سال دولت روحانی اقدامی صورت نگرفت و نتیجه آن نفوذ روزافزون رژیم صهیونیستی در این کشورها از سویی و از دست رفتن فرصتهای بزرگ سرمایه گزاری های متقابل از سوی دیگر بود.
آش دیپلماسی منطقهای روحانی آنقدر سرد بود که عبدالله ناصری عضو شورای عالی مشورتی اصلاح طلبان هم در گفتوگویی تصریح کرده بود که «ما تعارف نداریم در دولت روحانی، بدترین سطح روابط را با کشورهای منطقه و همسایه داشتیم که در دولت احمدی نژاد نداشتیم. این یک واقعیت است»
روحانی در 8سال ریاست جمهوری خود تنها یک بار در سال97 به عراق سفر کرد که آن هم با دستاورد خاصی در حوزه اقتصادی همراه نبود.
او هیچ سفری به هیچکدام از کشورهای حاشیه خلیج فارس اعم از قطر، بحرین، عربستان و امارات نداشت و تنها یک بار به عمان سفر کرد که به نظر می رسد به دلیل سابقه تاریخی این کشور در واسطهگری مناسبات بین ایران و آمریکا، ماهیت برجامی داشته باشد.
روحانی دو بار به تاجیکستان سفر کرد که بار اول در فروردین 93 برای مراسم جشن جهانی نوروز و بار دوم برای پنجمین کنفرانس تعامل و اعتمادسازی در آسیا (سیکا) بوده است.
عموم سفرهای روحانی در اروپا و کشورهای دور از ایران بوده و اکثرا ماهیتی اقتصادی نداشته اند و صرفا برای رایزنیهای برجامی صورت گرفته است.(فارس)
دیدگاه ها